Sprostowanie nieścisłej lub nieprawdziwej wiadomości zawartej w materiale prasowym

Przewidziane w art. 31a, art. 32, art. 33 oraz art. 39 ustawy z 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe (tekst jedn. DzU z 2018 r., poz. 1914, dalej jako p.p.) normy prawne współkształtują instytucję sprostowania nieścisłej lub nieprawdziwej wiadomości zawartej w materiale prasowym, precyzując obowiązek publikacji sprostowania, termin i sposób publikacji sprostowania, odmowę publikacji sprostowania, a także powództwo o opublikowanie sprostowania. Orzecznictwo wyjaśniło już wiele aspektów tej instytucji prawnej, ale normy ją kształtujące są nadal przedmiotem ożywionej dyskusji w praktyce.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 p.p. na wniosek zainteresowanej osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną redaktor naczelny właściwego dziennika lub czasopisma jest obowiązany opublikować bezpłatne rzeczowe i odnoszące się do faktów sprostowanie nieścisłej lub nieprawdziwej wiadomości zawartej w materiale prasowym. Według natomiast art. 39 p.p., jeżeli redaktor naczelny odmówił opublikowania sprostowania, podmiot, o którym mowa m.in. w art. 31a ust. 1 p.p., może wytoczyć powództwo o opublikowanie sprostowania. Według art. 31a ust. 1 p.p. sprostowanie, które zobowiązany jest opublikować redaktor naczelny właściwego dziennika lub czasopisma, jest rzeczowym i odnoszącym się do faktów sprostowaniem nieścisłej lub nieprawdziwej wiadomości zawartej w...